Onlangs stond ik bij Sharm-el-Sheikh op het strand aan de Rode Zee.
Vol verbazing zag ik hoe uit het Oosten de ‘Airforce One’ de landing inzette, gevolgd door een Chinees en een Russisch toestel.
Na de G20 top op Bali bezochten de slome Biden, Xi de sfinx en de hork Lavrov de klimaattop die aldaar gehouden werd in een tentenkamp.
Ook na wekenlang beraad bleek overeenstemming tussen de deelnemers over de te nemen maatregelen ver te zoeken.
Met behulp van kamelen besloten de drie Leiders een oplossing van het probleem te forceren. Als lichtend voorbeeld zouden zij op de rug van deze CO2-vrije telgangers naar Haifa reizen, alwaar uit het zicht regeringsvliegtuigen hen opwachtten. Hoog in het zadel trokken de drie door de woestijn. Aan hun linkerzijde verrees de berg Sinai.
Ooit hielden de stammen van het volk Israel daar hun ‘Trektocht-top.’
Na een barre expeditie, waarbij zij met behulp van iphone en satelliet de juiste koers bepaalden, spoelden de mannen hun vermoeidheid van zich af in het mineraalwater van de Dode Zee. Halverwege de reis besloten zij te overnachten in Bethlehem. Eenmaal daar aangekomen bleek het stadje boordevol reizigers. Alle hotels volgeboekt. Uiteindelijk vonden ze onderkomen in een schuur. Tegen het vallen van de avond werd er op de deur geklopt. Buiten stond iemand met een ezel.
 “Jozef,” zei hij. “En dat is Maria, mijn vriendin.”
De man wees naar een zwangere gestalte die schrijlings op het dier zat.
De drie leiders noodden hen nors naar binnen waarna Jozef zijn partner voorzichtig van de ezel hielp. Nog diezelfde nacht beviel Maria van een welgeschapen zoon. “We gaan hem Jezus noemen” zei Jozef vol trots.
De naam ‘Jezus’ bracht zichtbaar verandering teweeg bij de leiders.
De hork Lavrov zong ter ere van de zuigeling het Otsche Nash, een Onze Vader in het Russisch. Hemelse koren vielen hem bij.
Op het gelaat van Xi de sfinx die het kind in zijn armen wiegde, verschenen tedere trekken. De slome Biden sjouwde energiek met stro, voor het maken van een bedje in een oude voerbak. Vroeg in de volgende morgen bogen de drie wereldleiders nog eenmaal voor Maria en het kind, waarna zij gelouterd het ochtendgloren tegemoet reden.
En ik stond op het zand aan de zee. Was datgene wat zich voor mijn ogen voltrokken had verbeelding, of was het een visioen? Een kerstvisioen!

Cees van der Jagt,                       Rotterdam, 30 november 2022

p.s. op de foto vlnr “Xi, Lavrov & Biden”

Met toestemming overgenomen van de website van Doopsgezinde Gemeente Rotterdam.