Als een graankorrel in de aarde

We zitten in deze lijdenstijd middenin het uitbottende leven. Ds. Han Cuperus die voorging in de dienst uitte zijn blijdschap over het uitlopen van de forsythia en over alle frisse groen. Waar kort geleden alleen nog dode takken te zien waren, zit het nu vol bloesems.

We zongen in het lied bij het aansteken van de kaarsen:
Als een zaadje in de grond,
waar de nieuwe plant uitkomt
zo gaat Jezus door de dood.
Kyrie eleison

Ds. Cuperus ging in op het beeld dat Jezus gebruikt wanneer hij spreekt over zijn dood (Johannes 12: 24): als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht. En dat is niet alleen een troost voor mensen die hun geliefden verliezen, maar ook iets voor ons allen: om tot bloei te komen, moeten we soms ook loslaten, niet geven om zelfbehoud. Zoals we zongen in lied 845:

Wie aan dit bestaan verloren
nieuw begin heeft afgezworen
wie het houdt bij wat hij heeft
sterven zal hij ongeleefd.

Tijd van leven om met velen
brood en ademtocht te delen –
wie niet geeft om zelfbehoud,
leven vindt hij honderdvoud.

Downoad hier de orde van dienst.

Foto Hermine Dekkers