Op zondag 5 februari ging ds. J. Christien Duhoux-Rueb voor in de dienst. Ze las psalm 112, een van de zogenaamde jubelpsalmen, en gaf het advies deze psalm niet te lezen als een verheerlijking van allerlei deugden, maar als een aansporing om de weg van God te gaan.

Op het leesrooster stond het bekende verhaal waarin Jezus de mensen oproept om te zijn als het zout der aarde, als het licht op een standaard, als een stad bovenop een berg. Ds. Duhoux vertelde over de reacties van kinderen in de kindernevendienst die het moeilijk vonden om zich in te denken dat zij het zout zouden zijn. Ook als volwassenen moeten we deze uitspraak wel lezen in de context van de tijd. In Jezus’ tijd was zout kostbaar en heel belangrijk voor de conservering van voedsel in een warm land. Zo kostbaar dat het een goed beeld is voor het Koninkrijk van God. En als we dat misschien een te grote opdracht voor onszelf vinden, is het goed te weten dat een klein beetje zout ook al een smaakmaker is, een klein vlammetje genoeg is om de ander bij te zien.

De overweging riep associaties op, die vervolgens in de open ruimte werden gedeeld.

Download hier de orde van dienst.

Foto: ANP/World portraits.